Dag 10, vrijdag
21-07-2006
Om
5.30 uur
opgestaan, geschoren, gebadderd, tanden gepoetst en vreselijke diarree,
is het
de hitte, het voedsel of de alcohol? Van de boot, uit de grote bagage,
norit
gehaald en heerlijk in het dorp rondgelopen, het leven komt erg
langzaam op
gang, alle jongeren gaan met gereedschap een boot in naar de overkant.
Ontbijten,
eitje, vruchten, brood, ‘la vache’, thee, heerlijk.
Nu varen we met de boten
naar de grotten van Pac Ou en de
bootsman moet af en toe flink laveren, er zijn door de pittige stroming
nogal
veel hoge golven. Hij doet dit erg goed en we genieten van zon,
uitzicht en het
ééntonige gebrom van de motor en zien al op
afstand de grotten op een kruising
van de Mekong en de Ou.
Overal in de grotten liggen en
staan grote, kleine, houten, stenen en metalen Boeddha’s en
om de bovenste grot
te bezichtigen moet je heel wat traptreden beklimmen,
we hebben even wierook,
bloemen en kaarsen geofferd, het was de moeite van het
klimmen waard. Met een
pakketje snow (verfrissingdoekje) van Manna de boot
in en na een half uur komen
we bij Ban Xai Hai, het
Láolàodorp,
aan. Je kunt hier allerlei smaken testen en ze zelfs met
slangen, duizendpoten
en schorpioenen kopen. Dat niet alleen, er is van alles,
opiumpijpjes, shawls,
lappen, houtsnijwerk, sieraden, bedenk het maar en
de Kippen gaan van hand tot
hand, we lijken wel opkopers. Eer we er erg in hebben zijn we in Luang Prabang, je vaart over de rivier,
geniet van al het groen van het woud en ineens zijn er grote stenen
traptreden
vanaf het water omhoog, dat is de aanlegsteiger en we worden boven
opgewacht
door 3 tuk-tuks die ons met bagage naar onze hotels brengen. In een
tuk-tuk
voor ons zien we ineens vrienden uit Bergen
op Zoom zitten, we roepen wat heen en weer en zijn allemaal
verbaasd, vreemde
gewaarwording. We slapen in het Ramahotel,
erg luxe kamer met airco en goede douche. Lekker opgefrist en de stad
in, het
is heel provinciaals, rustig en overweldigend al die
tempels en monniken.
Vooral Veerle is erg onder de indruk en krijgt steeds weer handkusjes
van de
novices,
die ook hier hun
Engels moeten oefenen en ze
is erg gecharmeerd van hun
bescheidenheid en hun onderhuidse rebellie en roept
dus regelmatig dat ze ook wel in
een klooster wil leven hier. Lekker gegeten en
daarna over de avondmarkt gekuierd en onze ogen
uitgekeken, prachtige kleden, lekkere
hapjes, handgeschept papier, souvenirs, dit is dan
ook echt een stad met
toeristen en daar hadden we nog niet veel van gezien.
|