Dag 17, vrijdag 28-07-2006

Opstaan, douchen, inpakken, karretje staat al klaar, lunchpakketje, stokbrood kaas met groente en karren maar. Langzaam verandert het landschap weer, en dan ineens wordt het vlak en kaler en de weg wordt één grote aaneengebouwde huizenmassa, het verandert steeds meer in  grote stenen huizen en allerlei bedrijvigheid. In Vientiane  hebben we al 3 stoplichten gezien en we slapen in een  4-sterrenhotel Hotel Lao, echt wel iets anders, voor het  eerst helemaal geen mier te bekennen. Te voet de stad in  gegaan naar de morningmarket, eindelijk een Laotiaanse vlag  voor Wouter gevonden, een mooi zijdendoosje,  kussenovertrek  met olifanten en natuurlijk oliebollen en  kwarteleitjes  gesnackt. Met een tuk-tuk naar de Pha That  Luang Stupa,  het symbool van Boeddhistisch Laos, gegaan en  we passeren de  Patuxai ( Arc de Triomph). De Wats zijn  hier kleurrijker  dan in de rest van Laos, het  Eftelinggehalte is stukken hoger,  maar ze zijn erg mooi en  er worden er veel bijgebouwd. Ook  hier lopen we overal met  zeer weinig andere toeristen, dat  geeft toch steeds weer een behaaglijk gevoel. Daarna met de tuk-tuk terug naar de Mekong, naar de Si Saket, een prachtige oude tempel en lichtelijk aan restauratie toe, hoewel dit juist zijn charmes heeft. Toen nog even een lekkere bak koffie en Frans gebak tot ons genomen en heerlijk door de  stad gewandeld en dan valt ineens op dat er echt  heel dure winkels tussen zitten. Dus ook even  deze  kant van het land bekeken. Aan de Mekong  met  ondergaande zon heerlijke vislaab gegeten,  Veerle  was in een ongelooflijk melige bui, dus  hebben we  vreselijk gelachen. Onderweg naar het  hotel nog  heerlijk genoten van alle winkeltjes met  snuisterijen en daar had Wouter dus echt genoeg  van! Heerlijk Laobeer gedronken in de binnentuin  en daarna weer inpakken voor morgen, het wordt  weer spannend.