Dag 14, dinsdag 25-07-2006

Naar de Vlakte der kruiken met onze plaatselijke gids Milan, een superknul, beheerst zijn Engels erg goed en heeft geweldige verhalen. Phonsavan betekent Paradijsheuvel en is pas sinds 1975 de naam van deze stad en dit hele gebied is verschrikkelijk vergiftigd door Agent Orange en ze proberen nu met behulp van Australië eucalyptus aan te planten en zo de grond in ± 150 jaar schoon te krijgen, zodat er weer andere bomen kunnen groeien. De bovenste laag is weer in orde en struiken en gewassen  groeien weer goed hier. Overal zie je
oude bomkraters, nu veelal visvijvers en  ijzerhandelaren. De bevolking is blij met  de grote hoeveelheden ijzer van de bommen in de grond, ze verkopen dit aan  Vietnamese handelaren en verdienen er zo  een goede boterham aan. Maar in grote  stukken is het nog steeds niet veilig te  lopen en je moet goed op letten de juiste  paden te betreden. De Vlakte der Kruiken, Thong Hai Hin, is erg indrukwekkend,  mede door de geweldige verhalen die  Milan  vertelt. Zijn het drankpotten van Chinese reuzen, potten om doden in te begraven, potten om eerst doden te laten ontbinden en later de restanten ernaast te begraven, potten om de rijst of wijn in te bewaren? Ze zijn ± 4000 jaar oud, vierkant, rond, met en zonder hals, half en volledig uitgehold en in ieder geval van steen uit de bergen kilometers verderop.  Dergelijke  vazen zijn ook in Kashmir en  Sulawesi gevonden. De grond is  kwartshoudend en    daardoor vinden er  juist rond de vlaktes  met kruiken meer  blikseminslagen plaats,  zijn het misschien  offerplaatsen aan de  goden? De  beschaving  is volledig  verdwenen  maar de  Mongh  vertellen nu nog  hun  verhalen van  de    reuzen uit China. De  laatste 2 sites  zijn  via halsbrekende toeren over  bamboebruggetjes en dwars  door  rijstvelden te bereiken en dat maakt  het  nog specialer om op zo’n plek van je lunch  te genieten. Op de terugweg hebben we nog  een dorpsláolàostokerij bezocht, waar we een soort besjes te proeven krijgen, die je het idee geven dat je lipspieren constant aan het trillen zijn. Daarna komen we nog midden in een dorpsfeest terecht, waar we even mee moeten dansen ( reidans) en Láolào drinken en terug in het hotel hebben we nog naar de propagandistische film “the Ravens”  gekeken over Amerikaanse militairen, die in dit gebied infiltreerden. Na een heerlijke zoetzure vis met gebakken groente en sticky rice weer lekker naar bed.