|
Dag 3, vrijdag
14-07-2006
Wakker, gedoucht en
naar de “eetzaal “ voor het ontbijt, een
laatste briefing onder het genot van brood met “La vache qui
rit “, omelet en pannenkoekjes
met stroop. De bagage in plastic zakken, de rest heeft wel goede
waterbestendige
hoezen, op twee pick-ups gegooid, zeil er over en op weg naar de boten.
Het is
een geweldige rit langs de Mekong,
het woord alleen al geeft een magisch gevoel!
 Eerst
bestaat de
weg nog uit een soort steenslag en die
gaat langzaam over in modderpaden door
dorpjes in een soort van natuurreservaat. Veerle hangt achter
de pick-up en
geniet van alle aandacht en wordt zo niet wagenziek, of
helpen misschien de
gemberpillen van Sandra? Dan komen we bij een
aanlegsteiger aan en daar kunnen
we in de struiken even allemaal onze behoeftes doen
om ons daarna in de kleine
houten speedbootjes te begeven, maar dan wel met
een zwemvest aan en een helm
op.
We zitten als gezin in
één boot. Vergeten doppen in te doen en dus geprobeerd zo goed en
zo kwaad als mogelijk is tijdens deze wilde tocht
die
krengen via de onderkant van mijn helm in mijn oren te
proppen. Wat een
uitzicht, links Myanmar en rechts Laos en af en toe een dorpje
met of
zonder aanlegplaats op een zandplaat.
Het lijkt
wel
dansen op het water, wat een stroming heeft die Mekong met zijn waterkolken en
rotspartijen in het water. Onderweg
even gewacht op de Chinese boot en
halverwege een tussenstop gehouden in een
dorpje, waar we op de veranda van een huis met zijn allen hebben
genoten van
ons lunchpakketje. Gebakken rijst met kip, we krijgen gekookt water van
moeder
de vrouw. Het kind in de hanglap slaapt, wordt wakker en schrikt van al
die
blanken rond hem heen. Na het eten geeft Manna nog wat uitleg over de
mensen
uit deze dorpen.
Aan het eind van
de vaart komen we aan bij de aanlegsteiger van de grensplaats BanXiengKok. Akkavrouwen dragen
vracht uit een boot op een vrachtwagen en ze dragen ook onze bagage
naar onze
huisjes aan de Mekong.
In het Xieng
Kok Resort hebben we “Room with a
view”.
Een tweepersoonsbed,
badkamer en veranda met zicht op de jungle, helaas een beetje
onderkomen, er
komt slechts 8 keer per jaar een groep van Sawadee.
Opgefrist en met
zijn vieren het dorpje bekeken en genoten van Sprite, Coke en het zicht
op de
dorpsbewoners. Een kreupele jonge vrouw, die heel wat afspuugt en een
jochie
dat twee emmertjes water haalt aan een lange stok. Gezamenlijk genoten
in de
eetzaal van de mihoen, kip, groenten en de allereerste Làoláo, dit huisgebrouwen drankje
ruikt naar de slechtste kwaliteit
verfafbijt van de Gamma en het smaakt nog erger dan dat het ruikt. Maar
ach,
alcohol doodt de bacteriën! Toen in het echte donker naar de huisjes en
gaan genieten van een heerlijke nachtrust.
|
