Dag 8, woensdag 19-07-2006

Opgestaan, bus in gegaan en ontbijten in de hoofdstraat, heerlijk broodje omelet, tomaat en lekkere vruchtenshake erbij. De bus weer in, de weg is fantastisch, blijkt dit jaar aangelegd te zijn tot aan een truckersdorp vlakbij Bo Ten, lekkere koffie gedronken en weer verder. Nu wordt de weg wel even anders, soms is er asfalt, vaak ook niet en soms zijn er stukken zonder kuilen. Onderweg stoppen we regelmatig in dorpjes met namen als Ban Nam Am= water….?..... en Ban Na Deung en Manna vertelt over al die Laovolken, ik snap er ondertussen niet veel meer van; Lao Hue = Lao aan de rivier of Lanthen enzo en dan komen we weer eens in een  armetierig dorpje langs de weg, Ban Ta Waan  en  op de weg staat al een vrouw, die haar haarspeld  wil  verkopen, zo’n mooie met munten en belletjes,  met  daarbij haar oorbellen. Veerle start met  onderhandelen en na een tijd haalt ze nog een set  oorbellen uit haar oren en we kunnen ze kopen voor  een lading Kippen of Kips. Wat een prachtige  hoofden zijn er om te fotograferen en jawel er  komt ook een prachtige geweven jas te voorschijn  met geborduurde schoenen. Tijdens het  onderhan-  delen wordt steeds met de andere vrouwen  overlegd  en na aankoop wordt het bedrag onder de  vrouwen  verdeeld, ze werken blijkbaar samen, erg  goed  hoor. Een paar minuten later gaan we met  Manna  een huisje in waar een vrouw voor mijn neus  heerlijk  opium ligt te roken en het is zo donker dat  ik  tijdens het nemen van een foto op mijn  schermpje  ook nog een oma bij de kookpotten zie zitten. Marion koopt nog zelfgemaakt papier, van deze verdienste kunnen ze ook weer wat opium in huis halen maak ik uit Manna’s opmerkingen op. En als je dan beter op gaat letten tijdens de wandeling terug naar de bus zie je wel erg veel uitgemergelde holle gezichten en weet je waar ze zoal mee bezig zijn. Ergens onderweg in Ban Na Teut  gaan we lunchen bij een vrouwtje op een veranda, ze heeft allemaal gekleurde nylondraadklossen in haar haar en ze kijkt nogal gelaten, terwijl de kinderen toch weer erg genieten van onze aanwezigheid. Manna leert ons een volksliedje Yen sabai, yen sabai sauna . De moessonregens slaan weer toe en Kaat weet de veranda aan het eind te verlaten met vers aangekocht Laotiaans meubilair, een krukje.

Aan het eind van de geweldig hobbelende rit,  alles went, komen we in Oudom Xai aan en gaan  na aankomst meteen met Sandra een restaurant  regelen om het eten voor de avond voor de groep  te bestellen. Wij lopen nog even door naar de  markt en vinden daar geweldige karaoke DVD’s  met mooie opnamen van Laos en de Pathet Lao. 
En een leuk lesboekje gekocht met letters en  woordjes voor beginners. Toen nog even naar de  Wat Phu Tat op de berg gegaan met een  prachtig  uitzicht over Oudom Xai en  omgeving en daar kunnen we gewoon niet  wegkomen, want de  novices die daar leven  spreken goed Engels en  willen dat ook oefenen  en  ze willen natuurlijk van  alles van ons weten.  Adressen uitgewisseld. We  komen dus als  laatsten bij het restaurant aan en  kunnen dan  ook meteen aanschuiven aan de dis, die overheer- lijk is en we hebben lekker gekletst  met Dini, Rob, Hetty, Yvonne en Wim. 
Nieuwe Laotiaanse woorden zijn: louk xao = dochter, louk xiay = zoon, suhnsep  = eet smakelijk, zundoem = proost tegen iemand die boven je staat en zunnuw = proost tegen iemand die gelijk is en Nam Deng  = Water Rood ( een dorp dat we onderweg tegenkwamen).