Dag 2, zaterdag, 21-07-2007

Het is wel erg koud met de airco aan en langzaam ben ik volledig ontwaakt door het geluid van het verkeer en ben ik heerlijk onder de douche gaan staan. Je moet niet claustrofobisch zijn ,  het plafond is erg laag en daardoor lijkt het wel of de badkamer een betegelde sigarenkist is. De kranen van de douche zitten ergens halverwege mijn kuiten en dat zorgt dus meteen voor de juiste oefeningen voor de ochtendgymnastiek. Dan gaat de telefoon, wake-up service van het hotel, daar heeft Fayez voor gezorgd en met de lift gingen we naar de ontbijtzaal op de begane grond. Deze is gevuld met zwarte lappen, alle vrouwen, behalve onze groepsleden, zijn gesluierd en bijna alle mannen zitten aan aparte tafels, wel een vreemd atmosfeertje! Het is een lopend buffet met halve broodjes, pitabrood, pittige zwarte en groene olijven en augurk, tomaat, komkommerschijven, hardgekookt ei, mintblaadjes, fuul, een soort grote bonen met tomatensaus, jonge komijnroomkaas, 2 soorten tahina's (heel lekker) en kruidenolie. Lekker gegeten met een kopje thee erbij en daarna weg met de bus. De Belgen, Hilde, Bart en Kris gaan niet mee, ze hebben hun eigen plannen voor deze dag.
Eerst rijden we maar even langs een bank, een paar mensen hebben nog geen geld en dat hebben we wel nodig.
We beginnen de Citytour met het Nationaal Archeologisch Museum en krijgen uitleg over de eerste Syrische inwoners, het eerste schrift en notenschrift ter wereld gevonden in Ugarit, Romeinse en Griekse mozaiek. De prachtige oudste synagoge uit Doura Europos, met mooie beeldverhalen over het oude testament, Mozes, Aaron, Esther, Abraham, enz, enz. Het vreemde is dat Moslims en Joden geen afbeeldingen maken van mens en dier en deze hele synagog tot aan de zoldering met figuren beschilderd is. Daarnaast zijn er nog prachtige kamers met Islamitische kunst en oud Phoenisisch en Syrisch glas. Na dit bezoek rusten we dus heerlijk uit in de schaduw van de bomen van het museumcafé met water en een glas thee genietend van de prachtige lichtval onder het gebladerte.
Daarna gaan we naar de Citadel, gebouwd door Al Malil Al Adil, Saladins broer, in 1097 tegen de Kruisvaarders, Saladin had het Midden-Oosten 'bevrijd' van deze Europeanen. We hebben dus een fotosessie bij zijn standbeeld, waar allerlei waterdragers rondlopen en hun trucjes vertonen. Hup de Soukh al Hamidiyah in, gebouwd op de tempel van Jupiter, aan het eind staat nog het Propylaeum en we gaan meteen door naar het graf van Saladin naast de Omayadenmoskee. Hier moeten de vrouwen eerst wat lange jurken en hoofddoeken aan/om en dan kunnen we de originele tombe bezoeken. Ondertussen wordt het al aardig heet, we gaan nu de moskee bezoeken, ook gebouwd op oude Romeinse fundamenten. Eerst was het een kerk, het hoofd van Johannes de Doper ligt er in een speciaal heiligdom met groene verlichting, en door Khaled Al Wahid is het een moskee geworden. De Oost-Minaret heet de Jezusminaret, aangezien ook hij een profeet was en boven deze minaret zal Mohamed bij het einde der tijden verschijnen. De moskee is met prachtig mozaiek bewerkt en is groots, binnen bidden de vrouwen natuurlijk gescheiden van de mannen en het is een komen en gaan van mensen. Voor duizenden euro's aan Perzen ligt er waar iedereen met zijn blote voeten overheen loopt.
Na al dit moois gaan we bij het "Omayaden Palace Restaurant" eten, erg luxe, net een harem met veel blingbling. En oh, wat vervelend , het is dus superlekker en je moet lopen voor voorgerechten zoals pita, rijst met gefrituurde uitjes, loempiaatjes, tahinisausjes, couscous, spinazie en harde groentes; hoofdgerechten zoals rijst met kip, kipsalade, macaronisalade, loempiaaatjes en saus en dan natuurlijk heerlijke zoete toetjes met vruchten, honingkoeken gevuld met sinaasappelschil, zandkoekjes, vla, pruimen en perziken. Het is dus eigenlijk te veel!
Voor de spijsvertering dus naar het Azempaleis met volkskunst en een oude stadswoning met vrouwen- en mannenafdeling, de vrouwenafdeling is grootser, mooier en rustgevender en daar staan een paar mannen op een on(m)ooglijke stellage de stenen schoon te schrobben, levensgevaarlijk. Daarna door de kruidensoukh naar de Bab Sharqistraat, de Rechte straat, waar ooit St. Paul ergens gewoond schijnt te hebben, maar waar?
In het christenkwartier bij een man, Tonh genaamd, wat trekken van zijn waterpijp genomen en bij een ebenist prachtig inlegwerk zien maken en een doosje gekocht, de kwaliteit hiervan zijn we nergens meer tegen gekomen.
We worden het al een beetje beu, door al dat slenteren in de hitte en drukte en natuurlijk onze cultuurshock , maar we moeten nog naar de kerk van St. Ananias, want ja, die heeft St. Paul helpen verbergen toen hij vervolgd werd in Damascus! Terug bij het hotel zijn we heerlijk achterin de zijstraat wat gaan drinken op een kruispunt van thee- en eethuizen. We genieten van de vriendelijke mensen en de verfrissende verse limoensap, ijs en thee en de gastvrijheid.
Na een douche is het weer tijd om te gaan eten en na een Syrische versie van Mac en een zaak met weinig keus gaan we naar het Youssouf al Azmehplein en kwamen via een winkelgalerij bij "Ali Baba" in de kelder en hebben daar heerlijke lamskoteletjes, vis, kebab, frites en sla gegeten en zijn toen in de hitte van de nacht naar het hotel terug gelopen voor de nodige nachtrust.